O blogu

Któregoś dnia Smutna Foka poczuł nagłą potrzebę stworzenia czegoś artystycznego i destruktywnego zarazem - nie wiedział jednak, co by to mogło być... Czas mijał, a gdy jego wewnętrzna energia Uśpionego Artysty już nie znajdywała ujścia, ze swym problemem zwrócił się do niejakiej Lexie Nettle. Po długotrwałych dywagacjach, nasi bohaterowie odprawili tajemny rytuał (w którym czynny udział brało ukulele i dwie kozy alpejskie), w wyniku którego obudzili w sobie Artystów i... napisali wiersze. Obydwoje uznali, że są one na tyle genialne, iż powinny wylądować w miejscu publicznym blogosfery. W końcu tak też się stało. Z czasem dołączył do nich Esiu - Master of Ceremony.

Dlaczego nasza poezja jest narzucona?

Fenomen całej tej naszej zabawy polega na tym, że wiersze tworzymy w oparciu o wylosowane słowa. Każdy z naszych utworów może być napisany w dowolnej formie - rymowanka, wiersz biały, rap, epigramat, tren, pieśń, sonet... itd, itd. Zasada jest tylko jedna: musimy wykorzystać wszystkie narzucone nam słowa. Najczęściej losujemy ich 5 (i jest to najniższy zakres), a naszym dotychczasowym rekordem było 30 słów. 

Charakterystyka naszej pracy

Wierszy pod żadnym względem nie należy traktować w stu procentach poważnie. Jeżeli któreś z nich wydają się być poważne, to albo tak naprawdę nie są, albo są, tylko że to całkowity przypadek. Raz na jakiś czas zbieramy się we trójkę, siadamy, losujemy i piszemy. Co wyjdzie, to wyjdzie. Absurd jest naszym hasłem przewodnim.

Mapa bloga

• każdy wiersz posiada swój własny numer - liczbę porządkową - który ustala kolejność dodawanych wierszy oraz ich łączną liczbę, jest podawany w takiej formie: #--- (np. #023);
• każdy wiersz posiada również drugi numer, który jest podawany na końcu w nawiasie - ukazuje on wyszczególnioną liczbę wierszy każdego z poetów - istnieją trzy rodzaje nawiasów: (), {}, [];
• w menu w zakładce "TOMIKI" (trzeba kliknąć) wyświetlane są wiersze podzielone według ich autorów (zgodnie z etykietami).